Nirvana Unplugged in De Tamboer: in gesprek met Jan de Witte


Hoogeveen-(08-04-2024)30 jaar na het overlijden van Kurt Cobain
 

Op zaterdag 13 april is ‘Nirvana’s MTV Unplugged’ te zien in Theater De Tamboer; een indringende remake van een van de meest iconische optredens uit de moderne rockgeschiedenis. Een avond Nirvana, waarin naast het indringende levensverhaal van Cobain ook de hits van de band een plek verdienen. Op het podium staat onder andere zanger-gitarist Jan de Witte. Hij vertolkt de rol van Kurt Cobain; de legende die overleed op 5 april 1994.

Jan, je stamt uit een buitengewoon muzikaal dorp. Via welke paplepel kreeg jij het muzikale goedje ingegoten?

“Voor mijn muzikale paplepel hoefde ik niet verder dan de muren van het huis waarin ik opgroeide. Mijn vader was namelijk beroepsmuzikant. Overal stonden gitaren in huis, een studiootje op zolder en mijn vader was altijd aan het gitaarspelen. Dit kwam heel goed uit toen ik een bovenmatige interesse voor muziek kreeg en al die mooie spullen tot mijn beschikking had om te misbrui-.. ik bedoel gebruiken.”

In hoeverre heeft je vader (hij maakte o.a. lange tijd deel uit van de 3JS) jou muzikaal beïnvloedt en delen jullie dezelfde inspiratiebronnen?

“Mijn vader heeft mij enorm beïnvloed. Ik heb in de beginjaren alles van hem geleerd over muziek, over gitaarspelen, zingen en over songwriten. Wij zijn echt 2 zielen, 1 gedachte als het op muziek aankomt. Ik werk nog steeds bijna dagelijks met hem samen in mijn studio tijdens het schrijven, produceren en mixen van mijn eigen muziek, maar ook voor producties van andere artiesten.” 

Wat is jouw eerste herinnering aan Nirvana? Je bent geboren in 1988 en de absolute hoogtijdagen van de band waren rond 1993.

“Ik weet nog toen ik een jaar of 10/11 was toen MTV me begon op te vallen. Voornamelijk de rockbands raakten een snaar bij mij die mijn wereld op z’n kop zette. Toen ik in groep 8 van de basisschool zat, was ik dagelijks te vinden in de bibliotheek om alle cd’s te lenen die ook maar iets met rock ‘n roll te maken hadden. Die ging ik thuis dan over ‘branden’ met een ‘cd brander’ haha, opa spreekt. In die tijd had je MTV Rock en daar zat ik elke donderdagavond naar te kijken. Daar zag ik voor het eerst de clip van ‘Smells Like Teen Spirit’. Ik weet nog dat ik de dag erna op school, op de basisschool, de hele dag het melodietje van het refreintje zat te neuriën. Ik wilde toen alles ervan weten.”

MTV was voorheen een muziekbolwerk en o.a. de unplugged concerten, daar heeft men het bij wijze van spreken nu nog over.  Eind jaren ’90 was het helaas gebeurd met deze serie. Alhoewel je toen aardig jong was, kan je je daar nog niets van herinneren en zo ja, wat maakt deze herinnering zo bijzonder?

Ik kan me de periode tussen mijn 10e en 14e nog heel goed herinneren. Dit was het einde van de jaren 90 en begin 00’s. Dit vind ik nog steeds de coolste periode van de muziek. Wat er in de jaren 90 en 00’s gebeurde, is ongekend. Ongelooflijk veel goeie, echte, alternatieve bands waren toen net zo populair als mainstream pop nu. Het was een hele bijzondere tijd. Dat gevoel heb ik ook als ik eraan terugdenk. Het voelt speciaal.” 

Je tourde onlangs ook met je eigen band door Nederland. Wat gaan de verschillen worden tussen het leiden van je eigen band en het neerzetten/vertolken van de rol van een iconisch figuur? 

“Normaal gesproken neem ik op, breng ik muziek uit en tour ik door het land met mijn band onder de naam ‘BLANKO’. Dit is allemaal eigen muziek. Dat valt ook onder ‘rockmuziek’ maar is een stuk minder ‘donker’ als Nirvana. Het is iets ‘positiever’ en meer dansbaar. Het vertolken van iemand als Kurt Cobain neem ik zeer serieus. Ik luister en kijk elke dag naar het optreden en naar hem als mens. Ik wil begrijpen wat hij probeerde uit te dragen. Mijn doel is om zonder te ‘imiteren’ toch in de geest van hem het optreden neer te kunnen zetten. Dat mensen het gevoel hebben dat ik een doorgeefluik ben van die muziek, zonder dat het als ‘imiteren’ wordt ervaren. Dat dit een prachtige uitdaging is, moge duidelijk zijn met een icoon en talent als Kurt Cobain.”

Wat kan het publiek vanaf eind februari verwachten: ga je ook anekdotisch te werk, of is het puur het vertolken van de liedjes?

“Het mooie aan deze tour is dat het tegelijkertijd een eerbetoon aan de show is, maar ook een theatershow over Nirvana unplugged en de achtergrond ervan. Daar bedoel ik mee dat we de setting en de muziek zo trouw aan het origineel als mogelijk proberen neer te zetten, maar dat er ook mooie verhalen en anekdotes worden verteld en videobeelden worden laten zien. Het is het verhaal over Nirvana (unplugged) in combinatie met de muziek.” 

Kurt Cobain stond bekend als een tamelijk zwaarmoedig iemand: hoe zou jij jezelf willen omschrijven?

“Eigenlijk zou ik mezelf als het tegenovergestelde omschrijven. Ik sta heel positief en enthousiast in het leven. Ik vind het ook erg moeilijk om te zien, hoe meer ik me in de mens Kurt Cobain verdiep, hoe ongelukkig hij leek te zijn en hoeveel pijn hij had. Het is tragisch hoeveel hij leed. Zowel geestelijk als lichamelijk.” 

Cobains muzieksmaak ging steeds meer de alternatieve kant op: The Melvins, Pixies, Meat Puppets, om maar eens een paar te noemen. Wat staat er bij jou in de platenkast en/of Spotify-playlist?

“Die staan bij mij ook in de kast!  Pearl jam, Soundgarden, Rage Against The Machine, TOOL en Queens Of The Stoneage. Mijn muzieksmaak is ook georiënteerd op wat stevigere gitaarmuziek. Van Led Zeppelin, The Who en ACDC tot The Beatles, The Free, The Stones, Pink Floyd, Talking heads, U2, Prince, The Police om, maar eens wat op te noemen.” 

Welk Nirvana liedje behoort tot jouw favorieten? 

“’Heart-shaped box’ vind ik wel een van de meest geniale songs. Helemaal met die clip erbij is het echt een meesterwerk.”

De jaren ’90 en haar muzikale vaandeldragers, naast Nirvana ook bands als Pearl Jam, Soundgarden en Stone Temple Pilots, was een heftige maar ook relatief kortdurende periode. In hoeverre beïnvloedt dat tijdsgewricht de muziek van nu nog? En: put jij als liedjesschrijver ook uit die tijd?

De jaren 90 en een beetje 00’s waren wat mij betreft de beste muzikale periode die er ooit geweest is. De eindeloze reeks namen van spannende, vernieuwende en simpelweg geniale bands en artiesten zijn absoluut nog steeds van invloed op het huidige muzikale klimaat. Voor mij als songwriter is de 90’s de ultieme inspiratiebron. Alles leek nieuw, spannend, cool en echt.”

Tot slot: kun je alvast een klein tipje van de sluier oplichten? Kan het publiek uitsluitend een ‘unplugged’ voorstelling verwachten, of zien we ook de meer rauwe elementen van de band terug tijdens de shows?

“Een show over Nirvana zou niet compleet zijn zonder een paar scheurende gitaren en beukende drums. Wij zullen dat ook zeker niet laten tijdens deze tour.”

Meer informatie en kaarten: https://detamboer.nl/programma/nirvanas-mtv-unplugged-legendary-albums-live-2024

Foto: Carla Gorter