Hoogeveen, 17 april 2025 –In het kader van 80 jaar vrijheid ontving RSG Wolfsbos, locatie Harm Smeenge, vandaag drie bijzondere gastsprekers.
Zij deelden persoonlijke en indrukwekkende verhalen over de Tweede Wereldoorlog met de leerlingen.
De sprekers namen de leerlingen mee in hun familiegeschiedenis en eigen herinneringen aan deze ingrijpende periode. De verhalen maakten diepe indruk.
Gastspreker Wim Ensing
Wim Ensing vertelde openhartig over zijn vader, die lid was van de NSB (Nationaal-Socialistische Beweging). De NSB werkte tijdens de oorlog samen met de Duitse bezetters. Wim legde uit wat de gevolgen waren voor zijn gezin: zijn vader werd na de oorlog gestraft en zat 2,5 jaar in gevangen in Kamp Westerbork. Zijn verhaal maakte duidelijk hoe lang de gevolgen van oorlog kunnen doorwerken binnen families.
Gastspreker Ton Andringa
Ton Andringa, inmiddels 89, was ooggetuige. Vooral de laatste jaren van de oorlog in Groningen, waar hij opgroeide, herinnert hij zich goed. Hij vertelde over de dreiging die voortdurend heerste: ‘Altijd kon het onheil onverwachts toeslaan en behalve familie kon je niemand echt vertrouwen.’ De straatgevechten en de beschietingen met zwaar geschut bij de Bevrijding maakte hij van nabij mee. Vier dagen en nachten bracht het gezin door in de kelder, terwijl Duitse soldaten hadden postgevat in de gang. Op 15 april zag Ton voor het eerst het rood-wit-blauw van vlaggen in zijn straat, terwijl de Canadese militairen de strijd verderop nog bezig waren te beslechten. Het koste het leven van meer dan 100 burgers en 300 Canadezen.
Gastspreker Michael Povel
Michael Povel werd in 1941 geboren in Amsterdam. Zijn moeder was Joods en afkomstig uit Berlijn, zijn vader niet. Michaels grootmoeder vluchtte na de Kristallnacht in 1938 vanuit Duitsland naar Nederland. Tijdens de Duitse inval in mei 1940 vocht Michaels vader bij de Grebbeberg, waar tien van zijn kameraden omkwamen. Zijn oom werd later gearresteerd na deelname aan de Februaristaking. Michaels grootmoeder werd uiteindelijk gedeporteerd via Kamp Westerbork naar vernietigingskamp Sobibor, waar ze op 11 juni 1943 werd vermoord.
Michael vertelde ook over de hongerwinter: hij herinnert zich nog het geluid van marcherende soldaten en de kast met meel die hen door de winter hielp. Zijn ouders waren door de honger zo verzwakt dat ze de trap in huis niet meer op konden.
De verhalen maakten veel indruk op de leerlingen. Het is voor hen moeilijk voor te stellen wat mensen in die tijd hebben meegemaakt. Eén van de leerlingen toonde zelfs zijn respect door persoonlijk een van de gastsprekers te bedanken.
Verslag en foto’s: Gylvano Metselaar
