Durk en Annie vieren hun 60-jarige huwelijksdag op Curaçao.


Hoogeveen, 14 november 2022 – Namens de gemeente Hoogeveen bracht burgemeester Martijn Breukelman vanmiddag het echtpaar  Durk en Annie, een bezoek om hun alvast te feliciteren met hun 60-jarig huwelijk. Durk en Annie Klopstra zijn op maandag 25 november 2024 60 jaar getrouwd.

Annie en Durk ontmoetten elkaar op een jongerenavond van de kerk. Na afloop vroeg Durk of hij haar naar huis mocht brengen. Het klikte meteen en het is uitgelopen op al 60 jaar elkaars “thuis” zijn.

Als jongen van 12-13 jaar was Durk al sterk geïnteresseerd in alles wat met elektrotechniek te maken had. Ondanks een mulo-advies wilde hij naar de technische school (in de Kerkstraat) om daar alles over elektrotechniek te leren. Na 3 jaar werd met klinkende cijfers een diploma behaald.  Durk was de oudste zoon in een groot gezin, doorleren was er niet bij. Hij ging werken, eerst als elektro(hulp)monteur op een kleine fabriek, ALHO. Later bij het gemeentelijk elektriciteitsbedrijf Hoogeveen. Verder leren deed Durk op een avondschool, eerst in Hoogeveen daarna de lerarenopleiding voor het technisch onderwijs in Groningen. Dit was een vijfjarige avondopleiding; Durk wist waar hij aan begon.

Annie werkte in een mooie groente- en fruitwinkel, eerst een tijdelijke winkel in de Mimosastraat, daarna in De Nije Nering.

Na 2 jaar klopte de militaire dienstplicht op de deur. Durk werd ingedeeld bij de Luchtmacht, kreeg een militaire- en daarna een elektronicaopleiding en werd als sergeant op de vliegbasis Leeuwarden tewerkgesteld.

Ook in die tijd was woonruimte schaars. Een ouder echtpaar bood hun de bovenverdieping van hun woning aan. Nu kon er getrouwd worden. Na hier twee jaar gewoond te hebben kregen ze een flatje toegewezen

Toen de dienstplicht was volbracht ging Durk terug naar het GEB en pakte de studie voor leraar weer op. In 1967 kreeg hij de mogelijkheid om het laatste gedeelte van de opleiding overdag in Rotterdam te volgen. Durk greep dit met beide handen aan, zegde zijn baan op en kwam de weekenden thuis.      Annie werd kostwinner en ging werken in de thuiszorg.In 1968 werd de felbegeerde Akte N5 behaald.

Annie en Durk vertrokken naar Curaçao waar Durk leraar werd aan de Rooms Katholieke MTS aldaar. Een eiland waar ze zich direct thuis voelden. Het was een drukke maar mooie tijd. Met haar coupeuseopleiding gaf Annie een aantal jaren naailessen aan kleine groepjes Curaçaose dames.

Er werd nog een akte gehaald en Durk raakte ook betrokken bij de Antilliaanse Opleiding van technische leraren. In 1975 kreeg Durk te horen dat zijn contract niet verlengd zou worden: “De door u zelf opgeleide leraren nemen nu uw werk over. U wordt hartelijk bedankt voor uw inzet.”

Durk en Annie keerden met hun drie kinderen terug naar Hoogeveen, waar Durk leraar werd aan de Chr. MTS (later opgegaan in het Alfa College). Om up to date te blijven werden er de jaren daarop regelmatig bijscholingscursussen gevolgd en specialiseerde Durk zich in de elektronica. Hij verzorgde ook weleens een bedrijfscursus en gaf later ook computerlessen bij de firma Pet.

Toen de kinderen wat ouder waren is Annie weer gaan werken. Ze vond een parttimebaan bij Buining Mode. Een mooie winkel en fijne collega’s.

Heimwee naar Curaçao bleef er altijd, ze gingen een paar maal met of zonder kinderen daarnaartoe.

In 2002 had Durk 40 jaar bij de overheid gewerkt en kon hij met de VUT. Een jaar later maakte ook Annie daar gebruik. Ze kochten een mooie camper en reisden daar mee door heel Europa, soms met vrienden, een enkele keer in groepsverband maar het liefst met z’n tweeën. Ze bezochten vele steden, musea en parken. Ook Curaçao werd nog regelmatig bezocht. Een hoogtepunt was de reis in 2012 met alle kinderen en kleinkinderen naar Curaçao.

Na 15 jaar was het genoeg geweest. De camper werd van de hand gedaan. Nu was er nog meer gelegenheid om naar Curaçao te gaan, vrienden en bekenden ontmoeten en een enkele keer zelfs een oud-leerling (ook al met pensioen).

Als vrijwilligster is Annie nog steeds actief bij het reminiscentie project van de “Verhalenwerf”. Met een collega en een koffer vol voorwerpen uit het verleden gaan ze naar woon- en zorgcentra om met bewoners herinneringen van vroeger op te halen.

In 2018 verruilden ze hun huis voor een heerlijk ruim appartement waar ze nu met veel plezier wonen.

Ze genieten samen in redelijk goede gezondheid van de zorg en aandacht van hun kinderen en kleinkinderen waarvan er één blijvend gemist wordt. Ook zijn er nog drie prachtige achterkleindochters.

Ze kijken met dankbaarheid terug op wat het leven hen de afgelopen 60 jaar gegeven heeft.

Foto: Gylvano Metselaar